به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، مهندسین مکانیک در دانشگاه واشنگتن دریافته اند که سلول ها ویژگی های محیط اولیه شان را تا چندین روز بعد از این که به جای دیگر مهاجرت می کنند یا متاستاز می دهند به خاطر می آورند و این را "حافظه مکانیکی" می دانند.

پروفسور آمیت پاتاک و همکارانش، بیش از سه سال روی مطالعات مکانوبیولوژی و علوم مواد وقت گذاشته اند تا دریابند که آیا سلول ها زمانی که از یک محیطی به محیط دیگر مهاجرت می کنند، محیط قبلی را به خاطر می آورند یا خیر و این که آیا آن ها ویژگی هایی از محیط اولیه را به ارث می برند یا خیر.

به عقیده پاتاک، سلول ها به خوبی با محیط های مختلف سازش می یابند و زمانی که انسان خاطره های بسیاری را به خاطر می سپارد این امر موجب می شود که رفته رفته سازش پذیری اش به وضعیت های جدید کاهش یابد. حذف این حافظه موجب می شود که سازش پذیری افزایش یابد. برای تست این فرضیه، پاتاک و همکارانش دستگاهی را ایجاد کردند که می تواند اندازه گیری کند که حافظه سلول ها تا چه مدت می تواند در محیط جدید دوان بیاورد. این دستگاه که ثبت اختراع شده است به صورت یک سیستم دو بخشی است که با یک سد از هم جدا شده اند. سمیلا نصرالهی از محققین همکار با پاتاک، سلول ها را در بخش سفت دستگاه که محیطی مشابه با تومور بدخیم دارد کشت داد. بعد از چند روز، سد برداشته شده و سلول ها سریعا به سمت دیگر دستگاه تهاجم کردند که محیطی نرم داشت. علاوه براین، آن ها دریافتند که سلول ها ویژگی هایی که مربوط به محیط سفت است را تا سه روز در محیط جدید حفظ می کنند که به دلیل وجود و حفظ ژن YAP در هسته است. ژن YAP در سرطان های انسانی تقویت می شود. برداشتن سد در این دستگاه، حکم فرایندی را دارد که به موجب آن سلول های سرطانی از تومور اولیه فرار کرده و به بافت های اطراف متاستاز می کند.

پایان مطلب/